کد مطلب:188692 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:257
انهدام قصر هشام
یزید بن حازم گوید: همراه امام باقر (ع) بودم و از كنار خانه ی هشام كه در حال ساختمان سازی بود گذشتیم. امام فرمود: به خدا سوگند، این خانه ویران خواهد شد، به خدا سوگند، حتی خاك هایش را از ویرانه هایش بیرون خواهند برد و زمین «احجار الزیت» آشكار خواهد شد و در این موضع نفس زكیه (محمد بن عبدالله بن حسن) به قتل خواهد رسید.
ابن حازم گوید: من از این سخنان در شگفت شدم و با خویش گفتم: چه كسی جرأت دارد خانه ی هشام را ویران كند؟
ایام سپری شد و مرگ هشام فرا رسید و ولید به كرسی خلافت نشست و فرمان داد آن خانه را خراب كرده، خاك هایش را بیرون بردند تا با زمین هموار شود. من این
[ صفحه 45]
جریان را خود شاهد بودم [1] .
ابن حازم گوید: من از این سخنان در شگفت شدم و با خویش گفتم: چه كسی جرأت دارد خانه ی هشام را ویران كند؟
ایام سپری شد و مرگ هشام فرا رسید و ولید به كرسی خلافت نشست و فرمان داد آن خانه را خراب كرده، خاك هایش را بیرون بردند تا با زمین هموار شود. من این
[ صفحه 45]
جریان را خود شاهد بودم [1] .
[1] عن يزيد بن حازم قال: كنت عند أبي جعفر (ع) فمررنا بدار هشام بن عبدالملك و هي تبني فقال: أما والله لتهدمن أما والله لينقلن ترابها من مهدمها، أما والله لتبدون أحجار الزيت، و انه لموضع النفس الزكية، فتعجبت و قلت دار هشام من يهدمها؟! فسمعت اذني هذا من أبي جعفر (ع) قال: فرأيت ها بعد ما مات هشام و قد كتب الوليد في أن يستهدم و ينقل ترابها، فنقل حتي بدت الأحجار و رأيتها. دلائل الامامة 110؛ كشف الغمة 2 / 346؛ اثبات الهداة 5 / 306؛ بحار 46 / 268.